Παρασκευή 1 Ιουνίου 2012



                                  Αθήνα,  30-05-2012
   




Δευτεροβάθμιο Συντονιστικό
        Εκτελεστική Γραμματεία
               www.pask.gr



ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ


Το ζήτημα που προέκυψε πρόσφατα σχετικά με το ερώτημα Γ4 στις Πανελλαδικές εξετάσεις στη Φυσική θετικής και τεχνολογικής κατεύθυνσης, προκάλεσε αναστάτωση, με αποτέλεσμα την ψυχική ταλαιπωρία των μαθητών και των γονέων τους.
Η αρχική οδηγία στις 26/5 για ακύρωση του θέματος -και κατανομή των μονάδων στα άλλα υποθέματα-, αντικαταστάθηκε με άλλη διαμετρικά αντίθετη, στις 28/5 για κανονική βαθμολόγησή του.
Ανεξάρτητα από τη ορθότητα της τελικής απόφασης –που σε κάθε περίπτωση πάντως αδικεί κάποιους-, οι σπασμωδικές αυτές αντιδράσεις προδίδουν πανικό και αδυναμία διαχείρισης του λάθους.
Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι η συγκεκριμένη διαχείριση στρέφεται κυρίως κατά των μαθητών και των οικογενειών τους, που καλούνται μέσα σε πολύ δύσκολες συνθήκες, να ανταποκριθούν σε μια εξαντλητική και ψυχοφθόρα προσπάθεια.
Στην προσπάθειά τους αυτή, όχι μόνον δεν βρίσκουν συμπαραστάτη και αρωγό την πολιτική ηγεσία του ΥΠΔΒΜΘ,  αλλά   αντίθετα καλούνται να διαχειριστούν οι ίδιοι τη διαχειριστική ανεπάρκεια και τις λανθασμένες επιλογές της.
Τη στιγμή που εξαιτίας και των αλλεπάλληλων εκλογικών διαδικασιών τα πάντα έχουν παγώσει οφείλουμε όλοι μας να προστατεύσουμε έναν από τους εναπομείναντες αδιάβλητους, αξιόπιστους, αντικειμενικούς θεσμούς της χώρας μας.
Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΔΒΜΘ είναι αναγκαίο να αντιμετωπίζει με σοβαρότητα και υπευθυνότητα τα όποια προβλήματα προκύπτουν στις Πανελλαδικές εξετάσεις και όχι με την προχειρότητα και την ανευθυνότητα των τελευταίων ημερών.

Η Εκτελεστική Γραμματεία ΠΑΣΚ
Καθηγητών Δ.Ε.

Τετάρτη 30 Μαΐου 2012

Η κρίση της «κρίσης» της Κ.Ε. των Πανελλήνιων Εξετάσεων

Δεν υπάρχει αντίστοιχο προηγούμενο για την τελευταία τουλάχιστον δεκαπενταετία μιας τόσο πλημμελούς λειτουργίας στην επιτροπή των πανελλήνιων εξετάσεων. Τόσα και τέτοιου μεγέθους λάθη δεν έχουν παρατηρηθεί. Τόση προχειρότητα κα ανευθυνότητα δεν έχουν προηγούμενο. Αναρωτιέμαι: έχουν αντιληφθεί όλα τα μέλη συνολικά και το καθένα προσωπικά της εν λόγω Επιτροπής τη σπουδαιότητα και το ρόλο των εξετάσεων;


Θεωρώ ότι τα μέλη της Επιτροπής γνωρίζουν πολύ καλά ότι η συμμετοχή σε αυτή τη διαδικασία είναι μέγιστη τιμή. Οφείλουν να γνωρίζουν επίσης ότι σε αυτές τις Εξετάσεις δεν επιτρέπονται τα λάθη για πολλούς και συγκεκριμένους λόγους και κυρίως γιατί αυτά τα λάθη δεν διορθώνονται. Οφείλουν να γνωρίζουν ότι η ποιότητα των θεμάτων καθορίζει το ποιοι / ποιες υποψήφιοι / υποψήφιες θα εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στοιχείο που επίσης προσδιορίζει σε σημαντικό βαθμό την επαγγελματική εξέλιξη και σαφώς και την κοινωνική εξέλιξη των νέων. Οφείλουν να γνωρίζουν, ως εκ τούτων, ότι το καθήκον τους είναι ιερό, ότι απαιτεί περισυλλογή και αφοσίωση, υπευθυνότητα και ταπεινότητα.
Εν αρχή υπήρξε το ζήτημα με το θέμα στο μάθημα της «Νεοελληνικής Γλώσσας». Εδώ οι υπεύθυνοι (;) θεώρησαν αναγκαίο να θέσουν προς εξέταση ένα θέμα ακαδημαϊκού χαρακτήρα με φοβερά στοχαστικό περιεχόμενο, με έντονα συμβολικά σχήματα και με ιδιαίτερα γενικευμένη αφαιρετική σκέψη σε μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης αγνοώντας εντελώς τον σκοπό των εισαγωγικών εξετάσεων, το επιστημονικό, εκπαιδευτικό και παιδαγωγικό περιεχόμενο των λυκείων. Η ίδια η κ. Αρβελέρ έμεινε έκπληκτη για την επιλογή της Επιτροπής θεωρώντας ότι αυτό το κείμενο δεν είναι για αυτό το σκοπό. Η χαρακτηριστική της φράση: «Δεν είστε καλά…» είναι επωδός μιας εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής αυθαιρεσίας, είναι «ιστορική συνοδός» για την λανθασμένη λειτουργία και κατ’ επέκταση μη επιτυχημένη συμμετοχή των μελών της Επιτροπής στις εξετάσεις του 2012.
Δεν πρόλαβε καν να κοπάσει η αγωνία των μαθητών / μαθητριών και η ανησυχία των γονέων τους από την αντιπαιδαγωγική στάση και συμπεριφορά της Επιτροπής στο προαναφερθέν μάθημα και εκεί που περιμέναμε όλοι ότι θα επιδεικνυόταν περισσότερη υπευθυνότητα και μια ορθολογική αντίληψη ήλθε και δεύτερο πρόβλημα με τα θέματα της Φυσικής των μαθητών / μαθητριών της Τεχνολογικής και της Θετικής Κατεύθυνσης.
(Πρέπει να αναφερθεί παρενθετικά ότι πρόβλημα υπήρξε και στο μάθημα της Φυσικής Γενικής Παιδείας, όπου τέθηκε θέμα που δεν διδάσκεται στο σχολείο! Αλλά το γεγονός ότι εδώ εξετάζονται λίγοι μαθητές συνέτεινε στο να μη δοθεί έκταση… Δυστυχώς, γιατί ίσως να προλαβαίναμε τα χειρότερα που ακολούθησαν). 
Στη Φυσικής της Τεχνολογικής και της Θετικής Κατεύθυνσης τα πράγματα πήγαν σε ακόμα πιο ακραίες επιλογές. Δόθηκε θέμα με απολύτως λανθασμένη διατύπωση. Η σύγχυση στους υποψήφιους ήταν μεγάλη. Όσοι / όσες μαθητές / μαθήτριες αγκιστρώθηκαν περισσότερο χρόνο στο λανθασμένο θέμα ή εκνευρίστηκαν από τη ασάφειά του ουσιαστικά βρέθηκαν εκτός δυνατότητας απαντήσεων.
Και εδώ η Ένωση Ελλήνων Φυσικών – σωστά πράττοντας για λογαριασμό των ανεύθυνων μελών της Επιτροπής – ζήτησε συγγνώμη από τους υποψήφιους, αλλά βέβαια επί της ουσίας οι μαθητές έχουν πληγεί ανεπανόρθωτα. Η Ένωση Ελλήνων Φυσικών επισημαίνει, μεταξύ άλλων, για τα θέματα της Φυσικής Κατεύθυνσης ότι «το θέμα  Γ 4 όπως διατυπώθηκε είναι επιστημονικά λανθασμένο» και επίσης ότι «εκτός από το πρώτο θέμα που αποτελούσε το 1/4 των θεμάτων (δηλαδή 25 μονάδες), τα υπόλοιπα απαιτούσαν μεγάλη εμπειρία και ιδιαίτερη διαίσθηση στη φυσική, σαν να  επρόκειτο για διαγωνισμό ταλέντων φυσικής. Η χρονική διάρκεια των 3 ωρών δεν επαρκούσε για την αντιμετώπιση θεμάτων τέτοιου επιπέδου. Ως αποτέλεσμα καταργείται η διαβάθμιση στην βαθμολογία και δεν ανταποκρίνεται στον σκοπό της, δηλαδή την εισαγωγή των μαθητών ανάλογα με το επίπεδο τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση».
Αναρωτιέμαι μήπως τα μέλη της Επιτροπής θεώρησαν ότι έτσι αποκτούν επιστημοσύνη και κύρος, ότι ανεβάζουν το επίπεδο των μαθητών θέτοντας τέτοια θέματα, ότι προάγουν την πανεπιστημιακή εκπαίδευση βάζοντας «υψηλά προαπαιτούμενα». Οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης άραγε δεν έχουν φωνή και άποψη; δεν έχουν αξιολογική δυνατότητα των χαρακτηριστικών στοιχείων του λυκείου και του μαθησιακού επιπέδου των μαθητών που διδάσκουν; Οι συνάδελφοι της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης άραγε έχουν την αίσθηση ότι καλλιεργούν το επιστημονικό status των υποψηφίων ή το προσωπικό τους prestige συνδεόμενοι συγκυριακά με ένα κείμενο μεγάλης διανοητικής εμβέλειας; Οι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί συνολικά αντιλαμβάνονται ότι ο ρόλος τους είναι να θέσουν θέματα που να αντιστοιχούν ή και να υπερβαίνουν οριακά και σε κάποιο βαθμό το μορφωτικό δυναμικό του λυκείου και τίποτα άλλο;
Και τίθεται ο επίλογος – όλοι ελπίζουμε να είναι επίλογος για τον λανθασμένο τρόπο λειτουργίας της εν λόγω Επιτροπής από την ίδια την Επιτροπή. Η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων, λοιπόν, απέστειλε οδηγία στα Βαθμολογικά Κέντρα για τη βαθμολόγηση στο μάθημα της Φυσικής, στην οποία αναφέρει: «Στο Γ4 ερώτημα παρατηρήθηκε ότι είναι ελλιπής η διατύπωσή του. Συγκεκριμένα, δεν προσδιορίζεται ότι η ζητούμενη γωνία αναφέρεται στο πρώτο μέγιστο της κινητικής ενέργειας. Κατόπιν τούτου, το ερώτημα Γ4 ακυρώνεται και οι αντίστοιχες μονάδες ανακατανέμονται στα υπόλοιπα ερωτήματα Γ1, Γ2 και Γ3 του θέματος».
Η ίδια η Επιτροπή χαρακτηρίζει ελλιπή τη διατύπωση του δικού της θέματος και απευθύνεται προς ….άλλους, ωσάν η ίδια να μην έχει καμιά συμμετοχή στο πρόβλημα. Τόσο απλά, τόσο ανεύθυνα… Μήπως με αυτή τη ρύθμιση θεωρούν ότι διορθώνουν το πρόβλημα; Έχουν τα μέλη της Επιτροπής σκεφθεί τι επιπτώσεις προκάλεσαν σε όλους τους υποψηφίους; Μήπως με αυτή τη ρύθμιση θεωρούν ότι διορθώνουν το πρόβλημα; Και όλα αυτά συμβαίνουν σε μια τέτοια περίοδο γενικευμένης κρίσης, όπου όλο και περισσότεροι μαθητές έχουν όλο και λιγότερη δυνατότητα άρτιας προετοιμασίας για τους ευνόητους οικονομικούς λόγους!
Αλλά και το Υπουργείο Παιδείας δεν είναι άμοιρο ευθυνών, όπως βιάστηκε να αυτοπροσδιοριστεί. Η Κεντρική Επιτροπή σαφώς και είναι ανεξάρτητη στη λειτουργία της και φυσικά και στην επιλογή των θεμάτων. Αλλά δεν βρέθηκε εκεί τυχαία. Είναι επιλογή της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Επομένως, το αν η Επιτροπή είναι η κατάλληλη ή όχι, βαραίνει ευθέως το Υπουργείο. Και το λάθος έγινε στο ότι αντικαταστάθηκαν πολλά έμπειρα στελέχη γι’ αυτή την πολύ δύσκολη και άκρως υπεύθυνη αποστολή των Πανελλήνιων Εξετάσεων. Με βάση αυτό το δεδομένο, θα έπρεπε η ηγεσία του Υπουργείου να είχε άλλη στάση και συμπεριφορά! Εκτός αν στις ημέρες μας έχει εκλείψει κάθε στοιχείο ορθολογισμού… 

Του Νίκου Τσούλια
  αναδημοσίευση


"Τα χρήματα και τα δάνεια δεν θα μας σώσουν, απλώς θα μας δώσουν μια δυνατότητα ανάσας."

«Κι αν η σημερινή κοινωνία επιβάλλει τον συντηρητισμό, εμάς να μας επιτρέπετε να ονειρευόμαστε», είχε πει ένας μαθητής στη Βουλή των Εφήβων. Ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτό δεν προκύπτει από τις ανησυχίες των νέων μας; Μόνο όσοι μένουν προσκολλημένοι στην παθογένεια του εκπαιδευτικού μας συστήματος και κυρίως όσοι θέλουν ένα σχολείο αναχρονιστικό. Και ευτυχώς η επιστημονική και παιδαγωγική αρτιότητα δεν κρίνεται από παρα – εκπαιδευτικές συνιστώσες. Ευτυχώς η σχολική ζωή είναι χώρος ελεύθερου και δημιουργικού διαλόγου. Ευτυχώς τα όνειρα των μαθητών θρυμματίζουν τα τείχη της πειθαναγκαστικής αντίληψης των παλιών δεκαετιών. Ευτυχώς υπάρχουν εκπαιδευτικοί που «ανάβουν μικρές φωτιές» στις καρδιές των νέων, που συνταιριάζουν την παιδαγωγική με τη εφηβική αμφισβήτηση και τη νεανική αγωνία.

Και το εκπαιδευτικό κίνημα λειτουργεί και έχει ως βασικές του αρχές ακριβώς εκείνα τα ζητήματα που προβάλλουν την αγωνιστική στάση ζωής, τη συλλογική δράση, το ριζοσπαστισμό, την αξία του οράματος και την απαίτηση για να αλλάξουμε τον κόσμο μας. Γιατί το όνειρο των νέων παραπέμπει σε μια δίκαιη κοινωνία, σε έναν πιο όμορφο κόσμο, σε έναν πολιτισμό της αθωότητας και της εξευγενισμένης συμπεριφοράς, σε έναν δημόσιο βίο που θα ανάγει τον πολίτη σε θέση υποκειμένου. Και οφείλει ο δημόσιος λόγος να τροφοδοτηθεί από αυτά τα στοιχεία της θεσμικής αγωγής και όχι να τροφοδοτεί ο παρακμιακός πολιτικός λόγος την εκπαίδευση με τα δικά του χαρακτηριστικά που οδήγησαν τη χώρα στη σημερινή κατάσταση.
Δεν μπορεί να προσεγγίζεται το σχολείο μέσα από το σύστημα πρόσβασης των μαθητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, μέσα από τις υποδομές ή μέσα από τις ελλειμματικές εκπαιδευτικές πολιτικές που απλώς ανακατώνουν το αναλυτικό πρόγραμμα θεωρώντας ότι τέτοιες πολιτικές προάγουν την έννοια του εκσυγχρονισμού και της μεταρρύθμισης. Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε – και με δεδομένη τη βαθιά κρίση στη χώρα μας – είναι αναγκαία μια ουσιαστική προοδευτική εκπαιδευτική πολιτική που θα παίξει αποφασιστικό ρόλο στην προαγωγή μιας άλλης κουλτούρας πέραν εκείνης του καταναλωτισμού και του παρασιτισμού, μιας κουλτούρας που θα προσδιορίζεται από τις επιταγές της κοινωνικής αλληλεγγύης, της δημοκρατικής οργάνωσης της κοινωνίας, της ισονομίας και της ισοπολιτείας και θα ανιχνεύει ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης. Η ανάπτυξη για τη χώρα μας τώρα είναι κρίσιμο θέμα μια τέτοια βιώσιμη ανάπτυξη οφείλει να στηριχτεί στους πραγματικούς πόρους της Ελλάδας, στο ανθρώπινο δυναμικό, στην εκπαίδευση και στον πολιτισμό και στις νέες τεχνολογίες.
Η ουσία της μάθησης μπορεί να αποτελέσει ένα πρόπλασμα για το τι κοινωνία θέλουμε. Ο διάλογος και ο προβληματισμός, οι αξίες και οι βασικές αρχές της αγωγής που αναπτύσσονται στα χιλιάδες Δημοτικά σχολεία, στα Γυμνάσια και στα Λύκεια – που είναι και η ψυχή της εκπαίδευσης – έχουν δυναμική και νόημα για την υπέρβαση του παρακμιακού κλίματος στον τόπο μας. Τα χρήματα και τα δάνεια δεν θα μας σώσουν, απλώς θα μας δώσουν μια δυνατότητα ανάσας. Αυτό που θα μας βοηθήσει είναι η αλλαγή του «πολιτικού παραδείγματος» και της κοινωνικής συγκρότησης. Εδώ είναι η καρδιά της κρίσης, εδώ και το πεδίο της υπέρβασής της.
Προφανώς δεν ισχυρίζομαι ότι η εκπαίδευση θα σώσει τον τόπο. Ισχυρίζομαι όμως ότι μπορεί να συνεργήσει αποφασιστικά, αν βέβαια είμαστε αποφασισμένοι αφενός μεν να δούμε τα πραγματικά αίτια της κρίσης και αφετέρου να επιδοθούμε σε μια εθνικού τύπου προσπάθεια ξεπεράσματος των δυσκολιών.
Στο σχολείο και στην εκπαίδευση κατατίθενται οι βαθύτερες προσωπικές και συλλογικές αναζητήσεις των νέων. Εδώ τα φτερουγίσματα των ονείρων αγγίζουν την τραχύτητα της πραγματικότητας και εξομαλύνουν τη σκληρότητα της ανούσιας καθημερινότητας. Εδώ καλλιεργείται η πίστη το μέλλον, σε ένα φωτεινό μέλλον μέσα από τη διαπαιδαγώγηση που θα αμφισβητήσει τον βαθύ πυρήνα των επιλογών που μας οδήγησαν στη σημερινή παρακμή. Πού αλλού εκτός από τα σχολεία γίνονται οργανωμένες συζητήσεις γύρω από τις μεγάλες αφηγήσεις της ιστορίας και τα πανανθρώπινα ιδανικά και οράματα; Μήπως στη ρημαγμένη από την υποκουλτούρα της τηλεόρασης οικογενειακή εστία; Μήπως στα «reality show» των τηλεοπτικών και συχνά των πολιτικών αστέρων; Μήπως στα κομματικά εκτροφεία του ανορθολογισμού και της εξουσιομανίας;
Το σχολείο δεν μπορεί να αρκείται στους εννοιολογικούς τοίχους της εγκύκλιας γνώσης, χωρίς να εισέρχεται στη ουσία της αγωγής και της παιδείας. Δεν μπορεί να προσαρμοστεί σε μια «συζήτηση» χωρίς ουσία και νόημα για την υπέρβαση της κρίσης. Το σχολείο οφείλει να τολμήσει, να τολμήσει να αγγίξει το κρίσιμο ζήτημα του «τι κοινωνία, τι πολίτη και τι άνθρωπο θέλουμε». Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα…

Του Νίκου Τσούλια
  αναδημοσίευση

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

ΧΡΕΟΣ ΟΛΩΝ ΜΑΣ


Υπό κρίσιμες για τον τόπο περιστάσεις σαν τις σημερινές ποιο θα έπρεπε να είναι το κύριο μέλημα του πολιτικού κόσμου; Να συγκροτεί εξεταστικές επιτροπές και να αποκαλύπτει ενόχους, μεταξύ των αντιπάλων κυρίως, ή να επιδιώκει συναινετικές λύσεις που θα μας απαλλάξουν το ταχύτερο από τις ολέθριες συνέπειες του δανεισμού;
Να καταλήξουν τα κόμματα σε έναν
-0.024 υπεύθυνο αποδείχθηκε ανέφικτο
και οι έρευνες μάλλον οξύτητες προκαλούν.
Γι’ αυτό ας μη χάνουμε τον καιρό μας. Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας και όλοι μαζί ας αντιμετωπίσουμε την κρίση με σύνεση και πνεύμα κατανόησης. Αυτό επιβάλλει το συμφέρον όλων μας αυτή τη στιγμή. Η τιμωρία όσων παρανόμησαν είναι επιβεβλημένη αλλά μπορεί να περιμένει. 
 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΟΣΟΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΤΟΥ «ΒΗΜΑΤΟΣ ΙΔΕΩΝ»
 "ΒΗΜΑ Ιδεών"
by 6027@sch.gr