ΠΑΣΚ Καθηγητών Δ.Ε.
Ε΄ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
Συναδέλφισσες -Συνάδελφοι,
Όσα
συνέβησαν στη χώρα την τελευταία τριετία, μετά από την ένταξή της στη δανειακή
σύμβαση και την υπογραφή των μνημονίων, απέδειξαν ότι η κρίση σε πολιτικό επίπεδο,
είναι συστημική.
Γιατί στο
σύνολό του το πολιτικό σύστημα, αδυνατεί να δώσει πειστικές απαντήσεις, να
ανακτήσει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας να
χαράξει δρόμους υπέρβασης της κρίσης, που στηρίζουν και στηρίζονται στο
λαό, που δεν στοχεύουν στην εξόντωσή του.
Το ΠΑΣΟΚ, μετά από μια μακρόχρονη πορεία απομάκρυνσης
από εκείνα τα κοινωνικά στρώματα που το στήριξαν μεταπολιτευτικά, εύκολα
μετατράπηκε σε όχημα των πιο βάρβαρων
και αντιλαϊκών νεοφιλελεύθερων
πολιτικών που εφαρμόστηκαν σε Ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης.
Δεν βαρύνεται
μόνον για τη στρατηγική και ιδεολογική ήττα του να υποστηρίζει ότι τα
νεοφιλελεύθερα εργαλεία αποτελούν το μόνο δρόμο υπέρβασης της οικονομικής
κρίσης.
Βαρύνεται
και με την αποτυχία εφαρμογής ακόμη και αυτής της πολιτικής που υποτίθεται ότι
μεσοπρόθεσμα θα διόρθωνε δομικές δυσλειτουργίες και θα επέστρεφε τη χώρα στην
ανάπτυξη και την κοινωνική ειρήνη.
Κυρίως
όμως, βαρύνεται για το ότι βασικά του στελέχη, πρωταγωνιστούν σε δρώμενα ίντριγκας,
διαφθοράς, διαπλοκής.
Η Ν. Δ., μετά από
τις αντιμνημονιακές κορώνες του 2010, το Ζάππειο 1,2,3, έχει μετατραπεί στον
πλέον αποτελεσματικό εκφραστή της
εφαρμογής των συγκεκριμένων πολιτικών στη χώρα.
Αν και ως
αντιπολίτευση, άσκησε μια ευκαιριακή, καιροσκοπική πολιτική, με μοναδικό
κριτήριο την ανάληψη της εξουσίας, επιδιώκει σήμερα τη διαμόρφωση ενός
ευρύτερου φιλοευρωπαϊκού πολιτικού τόξου, με βασικό άξονα την ίδια.
Στο τόξο
αυτό θα επιχειρηθεί να ενταχθούν όσο γίνεται περισσότερες φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις.
Έτσι θα αμβλυνθούν ή θα εξαφανιστούν οι όποιες ιδεολογικές και κοινωνικές
αναφορές στη βάση ενός αντιθετικού ζεύγους (Ευρωπαιστές – Αντιευρωπαιστές,
Μνημονιακοί – Αντιμνημονιακοί).
Οι αντιθετικές αυτές αναφορές, τις οποίες εύκολα
υιοθέτησε και η Ελληνική Αριστερά, είναι
απλουστευτικές και επικίνδυνες, αφού τσουβαλιάζουν στο ίδιο σακί, σκύλους –
γάτες και φίδια.
Η Ν.Δ.
όμως, ανήκει στην ίδια πολιτική κουλτούρα που εξέθρεψε τα φαινόμενα διαφθοράς
και τις λογικές άλωσης του κράτους.
Καλό είναι
να μην ξεχνάμε:
· Την
καταστροφική «επανίδρυση του κράτους» από την κυβέρνηση Καραμανλή.
·
τη
λεηλασία του δημοσίου πλούτου από τη ΝΔ και τα στελέχη της.
·
Τη
διάλυση του κράτους και της δημόσιας Διοίκησης .
·
Το
διπλασιασμό του δημόσιου χρέους (300 δις) και το δυσθεώρητο έλλειμμα (15,4%)
που μας άφησε η διακυβέρνηση της Ν.Δ.
Στο ΣΥ.ΡΙΖ.Α., η
αποκλειστικά καταγγελτική πολιτική, που
αποτέλεσε προσφιλή πρακτική για πολλά χρόνια, εξακολουθεί να είναι κυρίαρχη.
Η
διαμόρφωση μιας πρότασης πειστικής για την οικονομική κρίση, μοιάζει αδύνατη
καθώς διαφορετικά ρεύματα σκέψης, συγκρούονται ακόμη και για τον χαρακτήρα της
κρίσης. Πρόκειται για εκείνους που αναγνωρίζουν μόνον πλευρές της οικονομικής
κρίσης (κρίση
δημόσιου χρέους και χρηματοπιστωτικής φερεγγυότητας, Μηλιός – Σταθάκης) και
εκείνους που βλέπουν δομικά ευρωζωνικό
χαρακτήρα της κρίσης, (Λαφαζάνης- Αριστερό Ρεύμα).
Η σύγχυση επιτείνεται καθώς ο
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μετασχηματίζεται από ακτιβιστικό πολιτικό σχηματισμό σε κόμμα
εξουσίας.
Ο μετασχηματισμός αυτός έχει τις
συνέπειές του:
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζονται
την ελληνοϊσραηλινή προσέγγιση, (Ρ.
Δούρου), Κατσέλη και Χριστοδουλάκης! αρθρογραφούν στην «Αυγή», ο Α. Κοτσακάς
ορίζεται αριστίνδην μέλος της Κεντρικής Πολιτικής επιτροπής.
Στο χώρο της «παραδοσιακής» καθώς και
μέρους της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, ένα συγκεκριμένο μοντέλο ανάλυσης της
ιστορικής και πολιτικής πραγματικότητας που θέλει τη χώρα εκτός του Ευρωπαϊκού
μηχανισμού, δεν πείθει την κοινωνία, δημιουργεί ασάφεια και ανασφάλεια ως προς
τις προοπτικές του.
ΟΙ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΜΕ ΚΑΙ Η ΠΑΣΚ
Στη διάρκεια αυτής της τριετίας, γίναμε
αρκετές φορές στόχος μιας άδικης και μεθοδευμένης επίθεσης που στόχο είχε να μας παρουσιάσει ως φερέφωνα της
κυβερνητικής πολιτικής, «μνημονιακούς»,
εχθρούς δηλαδή του λαϊκού κινήματος και των διεκδικήσεών του, νεοφιλελεύθερους
κ.λ.π.
Δεν
έχουμε να απολογηθούμε για τίποτε από αυτά.
Οι συνάδελφοι στην Ε’ ΕΛΜΕ
μας γνωρίζουν. Η σπέκουλα δεν μας αγγίζει ούτε σε προσωπικό ούτε σε
πολιτικό επίπεδο.
Υπάρχουμε και θα συνεχίσουμε να
υπάρχουμε, όσο υπάρχει και η ανάγκη να
εκφραστεί ένα σημαντικό μέρος των συναδέλφων μέσα από τις αρχές και τις αξίες
μας, τις θέσεις που στηρίξαμε για τα ζητήματα που απασχολούν τον κλάδο σήμερα.
Δεν παραγνωρίζουμε όμως την ανάγκη για
επαναπροσδιορισμό των στόχων και των πρακτικών του συνδικαλιστικού κινήματος,
που σήμερα παρουσιάζεται ανέτοιμο, ανίκανο να πείσει και να κινητοποιήσει, με κύρια
χαρακτηριστικά την αποχή
των συναδέλφων από
τις διαδικασίες και
τα πολύ χαμηλά
ποσοστά συμμετοχής στις
απεργίες .
Δεν μπορούμε
να συνεχίσουμε αν δεν πείθουμε
τους συναδέλφους και
την κοινωνία . Η αυταρέσκεια
στη δράση και τη λογική
δεν έχουν καμιά
θέση στο συνδικαλιστικό κίνημα.
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ
Η ανάγκη για συσπείρωση και
αγωνιστική ετοιμότητα του κλάδου,
απέναντι στις διαρκείς πολιτικές λιτότητας, ανεργίας και ύφεσης γίνεται σήμερα
επιτακτική.
Εκτός από τη νέα επίθεση στα
εργασιακά μας δικαιώματα και τους μισθούς της ντροπής,
που θα μας οδηγήσουν σε μεγαλύτερη εξαθλίωση, αυτή τη σχολική χρονιά πρέπει να αποτρέψουμε μια σειρά
σχεδιασμών του Υπουργείου Παιδείας που
πρόκειται να κάνουν ακόμη δυσκολότερες
τις συνθήκες άσκησης του εκπαιδευτικού έργου και θα απαξιώσουν ακόμη
περισσότερο το ρόλο του εκπαιδευτικού στο σχολείο.
Ειδικότερα:
- Μισθολογικά
Με την ολική κατάργηση των
δώρων και του επιδόματος αδείας, οι μισθοί πείνας
συρρικνώνονται ακόμη περισσότερο.
Ιδιαίτερα οι νεοδιόριστοι συνάδελφοι, που είναι υποχρεωμένοι να
υπηρετούν δεκάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σπίτια τους, είναι αδύνατο με τα 640 € του
μισθού τους να καλύψουν ακόμη και τις
βασικές τους ανάγκες.
Με τις ρυθμίσεις του νέου μισθολογίου, οι συνολικές –ονομαστικές-,
απώλειες για ένα εκπαιδευτικό σε 30 χρόνια υπηρεσίας ανέρχονται σε περίπου
150.000€
- Αξιολόγηση
εκπαιδευτικών
Σταθερή και αταλάντευτη θέση μας – που πηγάζει από τις θέσεις του
εκπαιδευτικού κινήματος όπως έχουν διατυπωθεί στα συνέδρια της Ο.Λ.Μ.Ε.-, είναι ότι η αξιολόγηση είναι δυναμική διαδικασία που πρέπει να
στοχεύει στη συνεχή βελτίωση όλων των συντελεστών της εκπαιδευτικής διαδικασίας, του εκπαιδευτικού και γενικότερα της ποιότητας του εκπαιδευτικού
συστήματος.
Σε καμιά περίπτωση η αξιολόγηση δε μπορεί να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα ούτε να
συνδέεται με τη βαθμολογική ή τη μισθολογική εξέλιξη του εκπαιδευτικού.
Ο νόμος
4024/2011 συνδέει την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού με την βαθμολογική αλλά και
τη μισθολογική του εξέλιξη και προφανέστατα επιδιώκει τη μείωση του
μισθολογικού κόστους. Η πρόσφατη
πρόταση της ομάδας εργασίας «για ένα
σύστημα αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου» έρχεται σε ένα βαθμό να υπηρετήσει το
υπάρχον θεσμικό πλαίσιο και άρα δεν μπορεί να αποτελέσει βάση συζήτησης.
- Εφεδρεία
Ο νόμος 4024/2011 εξαιρεί ρητά τους εκπαιδευτικούς από την εφαρμογή
του μέτρου της εργασιακής εφεδρείας. Και είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα δεν
είχε τεθεί τέτοιο ζήτημα από κανέναν. Ωστόσο τη συζήτηση άνοιξαν με δηλώσεις
τους τόσο ο Υπουργός όσο και ο Υφυπουργός Παιδείας, που δεν αποκλείουν την
εφαρμογή της εφεδρείας – όποια μορφή και αν λάβει-, και στην εκπαίδευση, και μάλιστα από το 2013
!!
Για την ΠΑΣΚ, το ζήτημα της εργασιακής εφεδρείας, δηλαδή της
απόλυσης
συναδέλφων, αποτελεί «κόκκινη» γραμμή. Γιατί ένα τέτοιο μέτρο θα ήταν καταστροφικό όχι μόνο για τον κλάδο
μας αλλά για την εκπαίδευση στο σύνολό της.
- Αύξηση
του διδακτικού ωραρίου
Είναι αποδεδειγμένο ότι τόσο ο
διδακτικός χρόνος όσο και ο
χρόνος παραμονής των Ελλήνων εκπαιδευτικών στο σχολείο δεν υπολείπονται του αντίστοιχου των χωρών της Ε.Ε.
Ο μέσος
όρος των διδακτικών ωρών των ελλήνων εκπαιδευτικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση,
είναι αντίστοιχος του μέσου όρου των εκπαιδευτικών των χωρών της Ε.Ε. (18,5
ώρες ανά εβδομάδα).
Άρα η
όποια συζήτηση για την αύξηση του διδακτικού ωραρίου, έχει να κάνει όχι με
αντικειμενικά στοιχεία, αλλά με τις προθέσεις του υπουργείου για μηδενικές
προσλήψεις και μείωση του εκπαιδευτικού προσωπικού.
Η Έκθεση του ΟΟΣΑ, την οποία επικαλούνται όσοι σχεδιάζουν την αύξηση
του ωραρίου των Ελλήνων εκπαιδευτικών, αποτελεί χαρακτηριστικό
παράδειγμα διαστρέβλωσης της εκπαιδευτικής πραγματικότητας της χώρας
μας και έχει ως στόχο να ενισχύσει
την Κυβέρνηση και την Τρόικα στην
προσπάθειά τους να λάβουν ακόμα πιο επώδυνες αποφάσεις για τη
δημόσια
εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς.
5.
Επανακαθορισμός περιοχών μετάθεσης
Η πρόσφατη απόφαση της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για τον
επανακαθορισμό των περιοχών μετάθεσης θα οδηγήσει στην ελαχιστοποίηση του αριθμού των μεταθέσεων και σε μηδενισμό των
διορισμών αφού ο υπολογισμός των οργανικών κενών θα γίνεται πλέον σε επίπεδο
νομού.
Εκτός από αυτό, οι διαθέσεις των
συναδέλφων για συμπλήρωση του υποχρεωτικού τους ωραρίου δεν θα υπόκεινται πλέον
σε περιορισμούς, με αποτέλεσμα να μετακινούνται σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων,
να υφίστανται δηλαδή επιπρόσθετη προσωπική και οικογενειακή ταλαιπωρία,
περαιτέρω οικονομική αφαίμαξη.
Συνάδελφοι – Συναδέλφισσες
Σήμερα σε ένα κλίμα
γενικότερης απαξίωσης των θεσμών, που συμπαρασύρει και το συνδικαλιστικό κίνημα, τα ζητήματα
υπερβαίνουν πολιτικές και παραταξιακές σκοπιμότητες.
Είναι ανάγκη για το συνδικαλιστικό κίνημα απαλλαγμένο από
στερεότυπα και αγκυλώσεις του παρελθόντος να αρθρώσει λόγο πειστικό και
τεκμηριωμένο για όλα τα ζητήματα του κλάδου.
Να επιδιώξει τη συσπείρωση
και την ενότητα μακριά από αφορισμούς, διαιρέσεις, ανέξοδες επαναστατικές
ρητορείες
Ο βασικός προσανατολισμός μας πρέπει να στρέφεται σε πανεργατικούς αγώνες οι οποίοι
είναι οι μόνοι που μπορούν να επιφέρουν καίριο πλήγμα σε αυτήν την πολιτική και
να την ανατρέψουν.
λέμε ΟΧΙ
·
Στην ανάλγητη
νεοφιλελεύθερη πολιτική
·
Στην οικονομική
εξαθλίωση και το κοινωνικό αδιέξοδο
·
Στην κατάργηση των
δημόσιων αγαθών
·
Στην κατεδάφιση των
ασφαλιστικών-συνταξιοδοτικών κατακτήσεών μας .
Αγωνιζόμαστε
·
Για τη διασφάλιση και
τη διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων μας
·
Για τη στήριξη της
δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού
·
Για την αξιοπρέπεια στο
σήμερα και την ελπίδα στο αύριο
ΠΑΣΚ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Δ.Ε.
Ε ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
