Είναι άχρηστοι!

Είναι άχρηστοι, καρικατούρες θεσμών, σκιές ρόλων. Καμώνονται πως κάτι δημιουργικό κάνουν όταν αφήνουν πίσω τους και δίπλα τους ερείπια, όταν ξέρουν ότι η ιστορία θα τους «σημειώσει» με μελανά στοιχεία. Είναι οι σημερινοί πολιτικοί μας. Κινούνται σε επίπεδο αφέλειας (;), δεν έχουν καταλάβει τι έχουν κάνει (…), πόσο έχουν ζημιώσει τη χώρα και το λαό. Ποιος τραγικός ποιητής θα περιγράψει τη σημερινή τραγωδία της χώρας; Ποιος θα εξηγήσει την εικόνα της καθολικής εξαθλίωσης χωρίς την ύπαρξη κάποιου πολέμου ή κάποιας εκτεταμένης φοβερής φυσικής καταστροφής;

Είναι άχρηστοι, γιατί έχουν γίνει υπάλληλοι υπαλλήλων, κυριολεκτικά και απερίφραστα. Εκπρόσωποι του έθνους και του λαού, σημειώνουν τις εντολές υπαλληλίσκων, έχουν δήθεν σοβαρό ύφος, ζουν στον κόσμο τους. Είναι άχρηστοι, «αδειανά πουκάμισα», κινούνται στη χώρα της προσωπικής φαντασίωσης, μιλάνε και οι λέξεις τους δεν καρφώνονται πουθενά, οι λέξεις τους δεν έχουν νόημα, «δεν θα κάνω εκείνο και το άλλο» και κάνουν «εκείνο και το άλλο», σκοτώνουν και τις λέξεις, το λόγο μας. Σκέπτεσαι: «θα καταστρέψουν και τη γλώσσα μας». Τους ακούς και αναλογίζεσαι: «έχουν τις αισθήσεις τους;», είναι υπαρκτοί; μήπως είναι σε κατάσταση παραλογισμού;

Είναι άχρηστοι, γιατί κατέστρεψαν το περιεχόμενο και την ίδια την έννοια της πολιτικής. Δεν άφησαν ούτε ένα τόσο δα μικρό μέρος αυτονομίας της πολιτικής. Τα αφεντικά τους είναι σκληρά, δεν τους αφήνουν κανέναν ουσιαστικό ρόλο. Υποδύονται τους πολιτικούς, έχουν βαρύ ύφος, το απαιτεί η δυσκολία των στιγμών, δεν μπορούν να πάρουν καμιά απόφαση. Τις αποφάσεις τους τις λένε οι υπάλληλοι στους οποίους αυτοί είναι υπάλληλοι (…), τους δείχνουν με το δάχτυλο οι ξένοι υπάλληλοι στους δικούς μας υπάλληλους: «εδώ υπόγραψε» – όχι δεν χρησιμοποιούν πληθυντικό, τι να τον κάνουν; καθημερινή λειτουργία πλέον, είναι συνέχεια μαζί, και αυτοί εκφωνούν στο λαό τις αποφάσεις με ύφος βαθυστόχαστο και τα μέτρα τα ονομάζουν «μεταρρύθμιση» κάθε φορά. Ένα νέο είδος ανθρώπου γεννιέται. Βαστάτε το στη σκέψη σας. Όχι δεν είναι οσφυοκάμπτες, είναι ασπόνδυλοι, αμοιβάδες κινούμενες “τροφοεξαρτώμενες” από το μικρο – περιβάλλον τους. 

Είναι άχρηστοι, γιατί δεν πήραν ποτέ είδηση ότι η Ελλάδα βουλιάζει, δεν πήραν είδηση ότι βούλιαξαν μια χώρα. Δεν έχουν στοιχειώδη αίσθηση αυτογνωσίας. Δεν αισθάνονται καμιά ντροπή. Δεν νιώθουν την ανάγκη να αποχωρήσουν ένοχα και σιωπηλά. Ένα νέο είδος ανθρώπου γεννιέται. Υπνωτισμένοι με την πάλαι ποτέ αίγλη της εξουσίας, φουσκωμένοι στο πρόσωπο και στην κοιλιά, «τηλωμένοι» μέχρι την πέμπτη γενιά των απογόνων τους από το πλιάτσικο στο δημόσιο χρήμα δεν μπορούν να αντιληφτούν τι σημαίνει να έχεις μισθό και σύνταξη 500 ευρώ. Αυτός είναι ο νέος τύπος πολιτικού – βουτηγμένος στα σκάνδαλα που διαδέχονταν διαρκώς άλλα σκάνδαλα – που θέλει να συνεχίσει το … έργο του. Γίναμε φοβερή χώρα. Με τόση λεηλασία στο δημόσιο χρήμα κανένας πολιτικός δεν βρίσκεται φυλακή. Έχουμε αντιληφτεί πού μπορεί να οδηγηθεί η κοινωνία μας και μόνο εξ αυτού του γεγονότος; Πόση βία και τυφλές συγκρούσεις θα γεννηθούν; Ζητάνε να γυρίσουν τα χρήματα από το εξωτερικό! Γιατί άραγε; Αφού ξέρουμε ότι θα τα ακολουθήσουν αυτοί που τα έστειλαν.

 

Είναι άχρηστοι, γιατί τολμούν να ζητούν τη βούλησή μας για να σώσουν τη χώρα. Ποιοι; Αυτοί που οδήγησαν τον ελληνικό λαό στην ταπείνωση, που αχρηστεύουν γενιές και γενιές, αυτοί που μας έφεραν σε βιοτικό επίπεδο εποχής πολέμου, αυτοί που σταμάτησαν ακόμα και τις εκδρομές των παιδιών στα σχολεία, αυτοί που έχουν κάνει ένα μαύρο κενό στο μέλλον των νέων, αυτοί που … Σκέπτομαι και εκείνον τον ιστορικό του μέλλοντος. Πώς θα γράψει την ιστορία της εποχής μας; Το απόλυτο κενό της πολιτικής πώς θα προσεγγιστεί; Ποιες είναι αυτές οι σκιές που κινούνται; πώς θα τις περιγράψει;

Είναι άχρηστοι, γιατί δεν είχαν ούτε καν το θάρρος και τη δυνατότητα να ειδοποιήσουν το λαό για τη συμφορά που του προκάλεσαν. Οι δύο τελευταίοι εκλεγμένοι πρωθυπουργοί της χώρας πετάχτηκαν κυριολεκτικά από το ξένο διευθυντήριο από την “εικονική εξουσία” τους, χωρίς να μπορούν στοιχειωδώς να αντισταθούν. Γιατί δεν είχαν καμιά κοινωνική αναφορά. Και το ήξεραν. Τόσο ανίκανοι, τόσο λίγοι, πολιτικά ανύπαρκτοι. Αλλά σε ποιες δυνάμεις να στηριχτούν; Τι να σχεδιάσουν; Τι να τους κάνουν οι επιβλέποντες; Γιατί να έχουν ενδιάμεσους; Έβαλαν απευθείας πρόσωπο που να συμβολίζει τη νέα δομή της πολιτικής ηγεσίας, έβαλαν τραπεζίτη. Έτσι κι αλλιώς οι πρωθυπουργοί και οι συν αυτοίς είχαν αδειάσει το όποιο περιεχόμενο της πολιτικής. Διαχείριση μόνο θέλουν, διαχείριση της φτώχειας και της επιστροφής των δανείων. Ποιο μπορεί να είναι το νόημα της πολιτικής; Είναι άχρηστοι! Η χώρα θα προχωρήσει αλλά χωρίς αυτούς. 

Του Νίκου Τσούλια

αναδημοσίευση 

Η ληστεία της Παιδείας

"Η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας κατάφερε κάτι μοναδικό: να αντιστρέψει τα δεδομένα της εκπαιδευτικής πολιτικής που από τον Διαφωτισμό και εξής ισχύουν στην Ευρώπη. αντι το κράτος να χρηματοδοτεί την παιδεία, τα πανεπιστήμια, εκτός από περικοπές μισθών, προσωπικού, λειτουργικών δαπανών κλπ., που έχουν υποστεί, πρόσφατα διαπίστωσαν έκπληκτα οτι χάνουν και τον Κοινό Λογαριασμό, ο οποίος εντάχθηκε δίχως καμιά προειδοποίηση στο PSI. Η Τράπεζα της Ελλάδος ουσιαστικά λήστεψε τα 2/3 των χρημάτων των πανεπιστημίων τορπιλίζοντας όχι μόνο την ερευνητική πολιτική της ανώτατης Παιδείας, αλλά και τη στοιχειώδη λειτουργία της. Σε αυτή την περίπτωση δεν ανακαλείται αυθόρμητα στον νου μόνο το μοναδικό και επίκαιρο ποίημα "Εν μεγάλη ελληνική αποικία, 200 π.Χ." του Καβάφη, αλλά κυρίως "Η μάσκα της αναρχίας" του πάντα πιστού στα κοινωνικά ιδεώδη Shelley."

της Κατερίνας Κωστίου
αναδημοσίευση από "Καθημερινή"

Αθήνα 27/03/2012

Αθήνα 27/03/2012

Δευτεροβάθμιο Συντονιστικό

   Εκτελεστική Γραμματεία

            www.pask.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Με πρόσφατη Κοινή Υπουργική Απόφαση (αριθμ. 22331/12- Φ.Ε.Κ. 673 Β/7-3-2012), καθορίζεται ο μέγιστος δυνατός χρόνος απασχόλησης και ανώτατης αμοιβής εκπαιδευτικών και δημοσίων υπαλλήλων για την παροχή υπηρεσιών σε συγχρηματοδοτούμενες πράξεις του Εθνικού Στρατηγικού Πλαισίου Αναφοράς (Ε.Σ.Π.Α.) 2007- 2013.

Σύμφωνα με αυτήν «Η συνολική μηνιαία αμοιβή εκάστου εκπαιδευτικού ή δημοσίου υπαλλήλου δεν μπορεί να είναι κατά μήνα μεγαλύτερη από τριακόσια (300) ευρώ».
Το πλαφόν αυτό αφορά συνολικά την παροχή υπηρεσιών σε οποιοδήποτε είδος έργου, εκπαιδευτικού, επιμορφωτικού, επιστημονικού, εντάσσεται σε συγχρηματοδοτούμενη Πράξη του Ε.Σ.Π.Α.

Η συγκεκριμένη Κ.Υ.Α. :

1. Δημιουργεί μείζον ηθικό ζήτημα, καθώς έχει αναδρομική ισχύ (από 24/5/2011). Αθετεί δηλαδή η ελληνική πολιτεία, ήδη συμφωνημένους όρους, αγνοεί και ακυρώνει υπογεγραμμένες συμβάσεις, αρνείται να καταβάλει δεδουλευμένα!

2. Αποτελεί μνημείο προχειρότητας και έλλειψης επαφής με την πραγματικότητα, δεδομένου ότι, αν εφαρμοστεί ως έχει, θα οδηγήσει τελικά σε αδυναμία υλοποίησης των επιμορφωτικών δράσεων τις οποίες το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας έχει διαφημίσει (Μείζων Επιμόρφωση, Επιμόρφωση Β΄ Επιπέδου, Επιμόρφωση για τα νέα αναλυτικά προγράμματα κλπ). Επίσης θα έχει ως αποτέλεσμα τη μη απορρόφηση των σχετικών ευρωπαϊκών κονδυλίων, σε μια τόσο δύσκολη για τη χώρα μας περίοδο.

Την ίδια στιγμή που οι σχεδιαστές της Π.Δ.Σ., περιμένουν για τρίτη χρονιά την καταβολή των δεδουλευμένων, η ελληνική πολιτεία αποφασίζει να τινάξει στον αέρα συγχρηματοδοτούμενες επιμορφωτικές δράσεις εθνικής σημασίας, όπως και αυτή του προγράμματος επιμόρφωσης μουσουλμανοπαίδων.

Η διαμόρφωση ενός ανώτατου ορίου απασχόλησης, στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του προβλήματος της υπεραπασχόλησης κάποιων, αν υπάρχει, και της συμμετοχής στις επιμορφωτικές δράσεις όσο το δυνατόν περισσότερων εκπαιδευτικών– επιμορφωτών, δε στερείται λογικής και επιχειρημάτων.

Ο καθορισμός όμως του ανώτατου ορίου αμοιβής σε 300 ευρώ μικτά ανά μήνα, δημιουργεί προβλήματα στην υλοποίηση των επιμορφωτικών προγραμμάτων.

Επίσης, δεν έχει καμία λογική και ηθική βάση η αναδρομικότητα της ισχύος της απόφασης.

Η Π.Α.Σ.Κ. Καθηγητών Δ.Ε. απαιτεί την άμεση ανάκληση της εν λόγω απόφασης, γιατί είναι κατάφωρα άδικη και ανήθικη, απαξιώνει το επιμορφωτικό έργο στο σύνολό του και θέτει σε κίνδυνο επιμορφωτικές δράσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη.

 

Η Εκτελεστική Γραμματεία ΠΑΣΚ

Καθηγητών Δ.Ε.