ΠΑΣΚ Καθηγητών Δ.Ε.
Ε΄ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
“Τόσο δεν αγγίζουν η φωτιά με το άχτι
που πένεται ο λαός μου”
Ο.Ελύτης
Όσα συνέβησαν τα δύο τελευταία χρόνια, έβαλαν – και βάζουν-, σε σκληρή δοκιμασία όλους μας, επειδή:
Δοκιμάζεται η αντοχή μας σε απίστευτης σκληρότητας μέτρα, που μετέβαλαν την καθημερινότητα σε διαρκή αγώνα για την επιβίωση.
Δοκιμάζεται η κρίση μας, και η προσήλωσή μας σε αρχές και αξίες καθώς καλούμαστε συνεχώς να απαντήσουμε σε διλήμματα του τύπου: «Βαρβαρότητα για να σωθεί η πατρίδα, ή πτώχευση που οδηγεί στη βαρβαρότητα;»
Δοκιμάζεται η πίστη στο αύριο και στην ελπίδα, καθώς η αβεβαιότητα για την εργασία, για την σύνταξη για τις ελάχιστες κοινωνικές παροχές είναι τελικά η μόνη βεβαιότητα.
Δικαιολογημένη, η οργή και η αγανάκτηση του λαού που εκφράζεται και στους στίχους του Ελύτη που αναφέρονται σε εποχή με αναλογίες:
Στη Γερμανική Κατοχή…
ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;
Πρόκειται για το ιστορικό ερώτημα που απεύθυνε ο Χ. Τρικούπης το 1874, είκοσι περίπου χρόνια, πριν οδηγήσει την Ελλάδα στην πρώτη πτώχευσή της και στην υπαγωγή της στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Ας σημειωθεί ότι τις συνέπειες αυτού του χρεοστασίου, πλήρωνε ο ελληνικός λαός για ένα περίπου αιώνα μετά…
Γίνεται επίκαιρο σήμερα, που φαίνεται πλέον ότι οι υπαίτιοι δεν πρέπει να αναζητηθούν μόνον στο εσωτερικό της χώρας. Η κρίση χρέους δεν είναι μια αμιγώς ελληνική υπόθεση. Είναι μια κρίση που αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της και έχει να κάνει κυρίως με την αναδιανομή των κερδών του μεγάλου ληστρικού κεφαλαίου –των «αγορών» - μέσα στα πλαίσια της νέας παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Η διαπίστωση αυτή δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να γίνει άφεση για τα δικά μας λάθη, που οδήγησαν σε ένα βαθμό στη μετατροπή της χώρας στο πειραματόζωο της Ευρώπης.
Κακοδιοίκηση, διαφθορά, πελατειακές σχέσεις, χαμηλή παραγωγικότητα και ανταγωνιστικότητα αλλά και γραφειοκρατικός και ανορθολογικός δημόσιος τομέας, είναι μερικά από τα χαρακτηριστικά του κράτους που γέννησαν και θέριεψαν αντίστοιχες νοοτροπίες..
ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ…
Δυστυχώς, αυτές ακριβώς οι δομικές αδυναμίες που χαρακτήριζαν και χαρακτηρίζουν την ελληνική διοίκηση, έγιναν αφορμή για μια προσπάθεια να περάσει στην κοινωνία ως ιδεολογική πλατφόρμα ή ακόμη και «ευκαιρία», μια δανειακή σύμβαση που πέρα από την υποταγή της χώρας και την απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας, έφερε μαζί την εξαθλίωση, την ανεργία, τη φτώχεια αλλά το σημαντικότερο την απώλεια κάθε ελπίδας και προοπτικής για το μέλλον.
Αυτή η ακραία νεοφιλελεύθερη και βάρβαρη πολιτική, αποδείχθηκε αδιέξοδη:
Το εξωτερικό χρέος της χώρας διογκώθηκε σε σημείο που να μην θεωρείται πλέον βιώσιμο, η ύφεση και οι αρνητικοί ρυθμοί ανάπτυξης συνεχίζονται, το έλλειμμα κινείται στο 10% όταν οι προβλέψεις μιλούσαν για 6%, η ανεργία -η επίσημα καταγεγραμμένη- βρίσκεται στα επίπεδα ρεκόρ του 18,2% που μεταφράζεται σε 1.000.000 ανέργους (τον Οκτώβριο του 2011), με προοπτική να ξεπεράσει το 23% το 2012.
Στο βάθος όλων αυτών η απειλή και επίσημης χρεοκοπίας και η πιθανότητα επιστροφής στη δραχμή ή σε άλλο περιφερειακό νόμισμα, γεγονός που θα έκανε ακόμη πιο απάνθρωπες τις συνθήκες ζωής για το σύνολο των εργαζομένων.
Αυτή η πολιτική λοιπόν δεν οδηγεί σε σωτηρία της χώρας και του λαού της.
Καμία πολιτική που στηρίζει τη σκληρή επίθεση του κεφαλαίου στον κόσμο της εργασίας, που στρέφεται εναντίον των χαμηλόμισθων, των χαμηλοσυνταξιούχων και των αδύναμων κοινωνικά τάξεων, δεν μπορεί να αποτελεί λύση.
Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΑΣΚ
Σε ένα κλίμα γενικότερης απαξίωσης των θεσμών, το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του αδυνατεί να δώσει απαντήσεις, παραπαίει.
Δεν περιμένουμε τη λύση από μια συγκυβέρνηση που προέκυψε ως προϊόν διακομματικών διαπραγματεύσεων μακριά και έξω από το λαό, αποτέλεσμα των πιέσεων και των απειλών των δανειστών μας.
Ο βασικός προσανατολισμός μας πρέπει να στρέφεται σε πανεργατικούς αγώνες οι οποίοι είναι οι μόνοι που μπορούν να επιφέρουν καίριο πλήγμα σε αυτήν την πολιτική και να την ανατρέψουν.
Υπήρξε και παραμένει αταλάντευτη θέση μας ότι οι πανεργατικές και όχι οι κλαδικές κινητοποιήσεις, μπορούν να έχουν πραγματικό και μετρήσιμο αποτέλεσμα.
Η συσπείρωση και η ενότητα γίνονται , σήμερα περισσότερο αναγκαίες από ποτέ.
Μακριά από αφορισμούς, διαιρέσεις, ανέξοδες επαναστατικές ρητορείες.
Στους δύσκολους αυτούς καιρούς, «σκυφτοί, δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι» δεν υπήρξαμε και δεν θα υπάρξουμε ποτέ!
· Δε γυρίσαμε την πλάτη να το βάλουμε στα πόδια. Αντίθετα, σταθήκαμε όρθιοι, κρατήσαμε τις αρχές και τις αξίες μας.
· Σταθήκαμε απέναντι σε επιλογές της πολιτικής ηγεσίας, καταστροφικές για το λαό και τα κοινωνικά δικαιώματα, καταγγείλαμε.
· Μπήκαμε στην πρώτη γραμμή του αγώνα, καταθέσαμε σε όλο τον κλάδο τις θέσεις μας , την εμπειρία, τη διάθεση για προσφορά.
Σήμερα είμαστε πάλι όλοι μαζί, παρόντες στην πρώτη γραμμή.
Γιατί αυτό που μας ενώνει είναι κάτι βαθύ και ουσιαστικό:
Η προσήλωση στα ανθρώπινα και σοσιαλιστικά ιδεώδη, που ήταν και είναι η πυξίδα στη δράση μας σε όλη την ιστορική μας πορεία.
λέμε ΟΧΙ
· Στην ανάλγητη νεοφιλελεύθερη πολιτική
· Στην οικονομική εξαθλίωση και το κοινωνικό αδιέξοδο
· Στην κατάργηση των δημόσιων αγαθών
· Στην κατεδάφιση των ασφαλιστικών-συνταξιοδοτικών κατακτήσεών μας
Αγωνιζόμαστε
· Για τη διασφάλιση και τη διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων μας
· Για τη στήριξη της δωρεάν δημόσιας εκπαίδευσης και του εκπαιδευτικού
· Για την αξιοπρέπεια στο σήμερα και την ελπίδα στο αύριο
ΠΑΣΚ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Δ.Ε.
Ε ΕΛΜΕ Αν. Αττικής
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ Δ.Σ.
ΠΕΜΠΤΗ 26/01/2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου